Psychoterapia dla dzieci i młodzieży

Psychoterapia dzieci i młodzieży polega na systematycznych spotkaniach dziecka z terapeutą. Sesje trwają 45 minut a ich przebieg dostosowany jest do wieku i potrzeb dziecka. Na pierwsze spotkanie zapraszamy rodziców dziecka. Dzięki temu mamy możliwość zebrania więcej informacji na temat dotychczasowego rozwoju dziecka jego obecnych trudności, z jakimi się boryka. Następnie na sesję zapraszamy młodego klienta dziecko lub nastolatka.

Aby dziecko mogło w pełni skorzystać z psychoterapii potrzebna jest współpraca z rodzicami. W tym celu psycholog dziecięcy spotyka się z rodzicami, średnio raz na miesiąc w celu omówienia procesu psychoterapii dziecka oraz tematów jej towarzyszących. Początkowe spotkania służą nawiązaniu kontaktu z dzieckiem, poznaniu jego zasobów oraz trudności. Na kolejnych sesjach, w atmosferze szacunku, akceptacji i zrozumienia, pomagamy młodemu człowiekowi nabyć nowe umiejętności oraz znaleźć konstruktywne rozwiązania dla jego kłopotów.

Nasza poradnia psychologiczna prowadzi terapię indywidualną dzieci i młodzieży w przypadku następujących trudności:

Wiek 0 - 3 lat

• trudności z jedzeniem (brak apetytu, nadmierne łaknienie, nasilona wybiórczość w przyjmowaniu pokarmu, częste wymioty, trudność w pożegnaniu z butelką lub piersią i in.),
• trudności ze snem (niespokojny sen, koszmary senne, trudność w zasypianiu lub samodzielnym spaniu, lęki nocne i in.),
• kłopoty z treningiem czystości (opór dziecka przed oddawaniem moczu lub kału, niechęć do korzystania z nocnika, posikiwanie, moczenie nocne i in.),
• nasilone lęki separacyjne dziecka (niemożność rozstania z rodzicem).

Wiek 4 - 10 lat

• zaburzenia zachowania (agresywność, częste i gwałtowne napady złości, systematyczne przekraczanie norm społecznych, poważne niszczenie własności, okrucieństwo wobec ludzi i zwierząt, zachowania opozycyjno - buntownicze),
• nadpobudliwość psychoruchowa (ADHD),
• zaburzenia emocjonalne (depresja, nadmierna lękliwość, płaczliwość, fobie, powtarzające się koszmary senne, trudności w kontaktach z rodzeństwem i rodzicami, milczenie, zaniżona samoocena),
• urazy psychiczne (przebycie choroby somatycznej, wypadki, śmierć bliskiej osoby, rozwód rodziców, przemoc fizyczna, psychiczna oraz nadużycia seksualne),
• zachowania autoagresywne (samookaleczenia),
• zaburzenia jedzenia,
• trudności szkolne (niechęć chodzenia do szkoły, trudności w przyswajaniu wiedzy, częste konflikty z rówieśnikami lub izolacja, przemoc rówieśnicza),
• zaburzenia ze spektrum autyzmu, w tym z Zespołem Aspergera,
• moczenie mimowolne

Terapeuci: psycholog dziecięcy Sara Zacharek